Bir zamanlar Veyis adlı bir arkadaşımdan "orası İstanbul'un en iyi nargilesinin yapıldığı yerdir" cümlesini duyup soluğu haftasında orda aldığım bu medrese beni büyüledi. Hayır o zamanlar böyle nargie sever biri de değildim. Ama sanırım içinde yaşamın olduğu tarihi mekanlara olan merakımdan koşarak gittim. Sonra İstanbul'a gezmeye gelen kuzenimi, arkadaşımı, amcamı vs. gezdirme ve şöyle biraz soluklanma bahanesiyle hep buraya getirdim.
Bundan yedi yıl kadar önce biten ve bitmesine çok üzüldüğüm dört kişilik bir kitap grubumuz vardı. Sanırım üç yıldan uzun bir süre ayda bir toplandık. Onlar sayesinde farklı yazarlar tanıdım bir de farklı mekanlar. Çünkü hemen her seferinde farklı bir cafede toplanırdık. Çorlulu Ali Paşa Medresesi de bunlardan biridir. Daha doğrusu medresenin bir bölümündeki Erenler Kahvesi...Gerçekten nargilesi hiç acımaz ve lezzetlidir. Elma çayı veya kahve ile beraber iyi gider. Şanslıysanız ipe dizilen alıçlardan satan birilerine de rastlarsınız.
Kızım doğmadan önce ve sonrasında toplamda ikibuçuk yıl gidemedim ama gerçekten özledim burayı. Şimdi fırsat buldukça iki-üç ayda bir gidiyorum.
Çorlulu Ali Paşa III.Ahmet'in sadrazamıymış. Burayı külliye olarak yaptırmış. Zamanla gözden düşmüş önce sürgün sonra da idam edilmiştir.
Arkeoloji Müzesi gezimden sonra tek başıma gittiğim bir seferinde orda Laleli esnafından olan yaşlı biri ile tanıştım. Tömbeki içiyordu. Arap ülkelerine sık sık seyahat edermiş ordan edinmiş bu alışkanlığı. Kırk yıldır içerim diyor. Evinde ve işyerinde de varmış nargile ama burdakinin tadını yakalayamıyormuş. Gerçekten de öyle.
Bu da eski bir fotoğraf...
Eşime zamanla bu merakımı aşıladım. Üç ayda bir gider içerdik. O tuttu bir de eve aldı. Arada bir bahar akşamları balkonda tüttürüyoruz ama evde zahmeti çok oluyor. Tadı da tutmuyor.
Turistlerin de uğrak yeri olan bu kahvede nargile içmeseniz de oturun. Kitabınızın birkaç sayfasını bir acı kahve eşliğinde burada okuyun.
Bundan yedi yıl kadar önce biten ve bitmesine çok üzüldüğüm dört kişilik bir kitap grubumuz vardı. Sanırım üç yıldan uzun bir süre ayda bir toplandık. Onlar sayesinde farklı yazarlar tanıdım bir de farklı mekanlar. Çünkü hemen her seferinde farklı bir cafede toplanırdık. Çorlulu Ali Paşa Medresesi de bunlardan biridir. Daha doğrusu medresenin bir bölümündeki Erenler Kahvesi...Gerçekten nargilesi hiç acımaz ve lezzetlidir. Elma çayı veya kahve ile beraber iyi gider. Şanslıysanız ipe dizilen alıçlardan satan birilerine de rastlarsınız.
Kızım doğmadan önce ve sonrasında toplamda ikibuçuk yıl gidemedim ama gerçekten özledim burayı. Şimdi fırsat buldukça iki-üç ayda bir gidiyorum.
Çorlulu Ali Paşa III.Ahmet'in sadrazamıymış. Burayı külliye olarak yaptırmış. Zamanla gözden düşmüş önce sürgün sonra da idam edilmiştir.
 |
| elmalı çaylarımız |
Bu da eski bir fotoğraf...
Eşime zamanla bu merakımı aşıladım. Üç ayda bir gider içerdik. O tuttu bir de eve aldı. Arada bir bahar akşamları balkonda tüttürüyoruz ama evde zahmeti çok oluyor. Tadı da tutmuyor.
Turistlerin de uğrak yeri olan bu kahvede nargile içmeseniz de oturun. Kitabınızın birkaç sayfasını bir acı kahve eşliğinde burada okuyun.
1 yorum:
severdim ben de orayı, eskiden, çok eskiden:) hala severim de gidemem.
Yorum Gönder